Fluidoak |
Gainazal-tentsioa Tantak: Tate-ren legea
Gainazal-tentsioa xaboi-ponpa batean (I) Gainazal-tentsioa xaboi-ponpa batean (II) Burbuilaren metodoa Fenomeno kapilarrak Ponpa bati eusten dion sokaren forma |
Gainazal baten kurbadurak eragindako presioa | |||||||
Gainazal esferiko baten barrualdean eta kanpoan presio ezberdinak daude. Young-ek eta Laplacek, bakoitzak bere aldetik, 1805 urtean deduzitu zuten presio-diferentzia horren adierazpen matematikoa. Young-Laplace adierazpen matematiko horren arabera, gainazal esferikoaren barruan beti dago kanpoan baino presio handiagoa, eta presio-diferentzia areagotu egiten da esfera horren erradioa gutxitzean, eta alderantziz, presio-diferentzia nulua da gainazala laua denean (erradio infinitua). Likidoek gainazala gutxitzeko joera dute eta, horregatik grabitaterik ezean, likidoek esfera-forma izaten dute. Gainazal-tentsioak gainazalaren azalera gutxitzeko joera du eta, beraz, tantaren bolumena. Presio-diferentziak, berriz, tantaren bolumena handitzeko joera dauka (barruan handiagoa delako). Beraz, oreka-egoera atzematen da justu bi joerak konpentsatzen direnean.
Gainazal baten kurbadurak eragindako presio-diferentziaFrogatuko dugu, orekan, tanta baten, edo burbuila baten, barrualdean presioa handiagoa dela kanpoaldean baino. Presio-diferentzia hori gainazalaren kurbadurak sortzen du.
Burbuilaren barneko eta kanpoko presio-diferentziak indarrak eragiten ditu burbuilaren gainazalean, izan ere, gainazalarekiko perpendikularrak, azpiko irudiko gezi urdinak bezalakoak. Indar guzti horien osagai horizontalak hartzen baditugu, bere erresultantea izango da, presio diferentzia (p-p0) bider azalera osoaren proiekzioa plano bertikal batean (R erradiodun esfera erdiak plano bertikalean ematen duen proiekzioa pR2 da).
Orekan: F1=F2 Beraz, zenbat eta txikiagoa izan burbuilaren R erradioa, presio-diferentzia handiagoa izango da. Adierazpen matematiko hori da Laplace-ren adierazpenaren kasu berezi bat. Burbuiletan, edo xaboi-ponpetan, lauko faktore hori agertzen da bi gainazal dituelako, barrukoa eta kanpokoa. Ur-tanta batean, berriz, gainazal bakarra da, eta horregatik presio-diferentzia horren erdia da.
Laplace-ren ekuazioaren bestelako dedukzioa
Kanpoko presioa p0 bada, enboloarekin p presioa aplikatu beharko zaio tanta hori eratzeko, p0 baino pixka bat handiagoa. Enboloak egindako lana, likidoa desplazatzerakoan p·dV da, baina tantak bere inguruari eragiten dion lana p0·dV da, airea desplazatzen duelako bolumena handitzean. Bi bolumenak berdinak dira likidoa konprimiezina bada. Likidoarengan eragindako lan totala hau da: dW=(p−p0)·dV Lan hori erabiltzen da tantaren gainazala handitzeko, eta demagun likidoaren tenperatura konstante mantentzen dela: dW=g dA Lan biak berdinduz, eta gainazal esferikoaren azalera eta bolumena erabiliz: dV=4p r2dr eta dA=8p r·dr
Xaboi-ponpa bi komunikatzeaXaboi ponpa ezberdin bi (R1 eta R2 erradiodunak) irudiak erakusten duen bezala tutu batez komunikatzen baditugu eta bien arteko giltza irekitzen badugu, ikusiko dugu ponpa handiak ponpa txikia "irensten" duela.
Bi esferen arteko presio-diferentzia hau da: Esfera txikienak dauka presio handiagoa. Presio-diferentzia horren ondorioz, airea tututik desplazatuko da ponpa batetik bestera. Airearen abiadura kalkula daiteke Bernoulli-ren teorema aplikatuz. Esfera txikitik handira pasatzen den aire-bolumena dt denbora-tartean kalkula dezakegu: vSdt. Hemen S tutuaren sekzioa da (S=πr2 zirkularra bada). Abiadura kalkulatzeko airearen dentsitatea ezagutu behar da: ρ=1.29 kg/m3. Esfera handiaren bolumena handituz doa eta txikiarena gutxituz: dV1=Svdt Integrala ebazteko prozedura numerikoak erabil daitezke: Esferaren hasierako erradioa ezagututa (R01) kalkula daiteke zenbat denbora behar duen esferaren erradioak R1 izan arte (R01≤R1<V1/3). Azken ekuazioak erakusten du bi esferen bolumenen batura konstantea dela. Hurbilketa honetan airea fluido konprimiezintzat har dezakegu, burbuila batetik bestera pasatzean, presio-aldaketa oso txikia delako presio atmosferikoaren aldean. Oharra: atal honetan emandako deskribapena kualitatiboa da, baina nahiko ondo azaltzen du nola bi ponpa ezberdin, tutu txiki batez komunikatzean, ponparik handiena handitu egiten da txikienaren bizkar, harik eta txikiena desagertzen den arte. Ariketa hau zehazkiago aztertzeko, aldaketa termodinamikoak ere kontutan hartuta, erreferentzietan aipatutako bigarren artikulua irakur ezazu. SaiakuntzaAukeran idatz daitezke:
Hasi botoia sakatu. Ikusten da nola burbuilarik txikiena are gehiago txikitzen den eta handiena handitu. Programak uneoro ematen ditu idatzita eta zenbakiz, denbora, eta bi burbuilen erradioak. |
Pellicer, J, García-Morales V., Hernández M. J., On the demostration of Young-Laplace equations in introductory courses. Phys. Educ 35 (2) March 2000, pp. 126-129.
Weinhaus F., Barker W. On the equilibrium states of interconnected bubbles o balloons. Am. J. Phys. 46 (10) October 1978, pp. 978-982