Uhinak |
Interferentzia eta difrakzioa
Uhinen interferentzia bi iturrirekin (I) Uhinen interferentzia bi iturrirekin (II) Uhinen interferentzia zenbait iturrirekin Zirrikitu batek sortutako difrakzioa Interferentzia gehi difrakzioa Difrakzioa, irekigune laukizuzenarekin eta zirkularrarekin Fresnelen difrakzioa |
![]() |
|
Uhinen oinarrizko ezaugarrietako bat interferentzia fenomenoak dira. Orri honetan interferentzia aztertzen da esperimentu simulatu baten bidez: Quincke-ren hodia, eta soinuaren abiadura neurtzeko erabil daiteke. Bi pultsuren interferentziaOndoko Applet-ak bi pultsu berdinen interferentzia erakusten du:
hemen v uhinaren hedapen-abiadura da, eta unitatetzat hartu da: v=1 SaiakuntzaLehenik, botoi bat aktibatu behar da:
Hasi botoia klikatu. Leihatilaren goiko aldean behatzen dira bi pultsuak desplazatzen (gorria eta urdina), eta leihatilaren beheko aldean biak gainezartzearen emaitza. |
Soinuaren abiadura neurtzen, Quincke-ren hodiaz
Dispositiboak bi beso ditu, biak "U" formadunak. Bata, ezkerrekoa, finkoa da, barne-diametro aldakorra du, 1cm-tik 3 cm-ra, eta bestea, eskumakoa, irristakorra da, eta bere barne-diametroa hodi finkoaren kanpo-diametroaren berdina da. Generadore batek maiztasun aldakorreko seinale harmonikoa sortzen du eta bozgorailuak igorri egiten du. Soinuak bi bide ezberdinetatik bidaiatzen du: ezkerreko besotik eta eskumako besotik. Mikrofonoak bi soinuen gainezarpena jasotzen du eta bere seinale elektrikoa osziloskopioan aztertzen da. Hona hemen ezkerreko eta eskumako besoetatik bidaiatzen duten uhin harmonikoen ekuazioak, hurrenez hurren: Ψ1=Ψ0·sink(x-vt) Hemen, k uhin zenbakia da, k=2π/λ, λ uhin luzera, λ=v/f, v soinuak airean duen hedatze abiadura (baldintza normaletan 340 m/s inguru) eta f, igorritako soinuaren maiztasuna. Bozgorailutik mikrofonoraino dauden bi bideek luzera ezberdinak dituzte: dei diezaiegun, x1 ezkerreko bideak duen luzerari eta x2 eskumako bideak duenari. Mikrofonora iritsiko dira bi HHS gainezarrita, norabide berean eta maiztasun berdinarekin: Ψ1=Ψ0·sink(x1-vt)=Ψ0·sin(kx1-ωt)
Demagun beso irristakorra erregelaren 0 posizioan dagoela, alegia, bi bideen luzerak berdinak direla: x1=x2. HHS erresultantearen anplitudea maximoa izango da, 2Ψ0, eta soinuaren intentsitatea, maximoa ere bai, anplitudearen karratuaren proportzionala denez, lau bider handiagoa. Beso irristakorra eskumara desplazatzen badugu, d distantzia, orduan ezkerreko bidearen luzera ez da aldatzen, x1, baina eskumakoarena, ordea, luzatu egiten da, 2d distantzia. x2=x1+2d
Erregelan λ uhin-luzera neurtuz, eta soinuaren f maiztasuna ezagututa, generadorean aukeratutakoa, soinuaren v abiadura kalkula daiteke.
SaiakuntzaOndorengo applet-ak Quincke-ren hodia erakusten du. Leihatilaren azpiko aldean enbolo txiki batek oszilatu egiten du, bozgorailua adierazten. Soinuak bi bideetatik bidaiatzen du, ezkerretik (gorriz) eta eskumatik (urdinez), aire-molekulak adierazten dira oszilazio harmonikoez oszilatzen. Azkenean, mikrofonoraino iristen dira, leihatilaren goiko aldean irudikatuta enbolo txiki batez. Mikrofonoaren oszilazioaren anplitudea fase-diferentziaren menpekoa da, alegia nulu izan daiteke, bikoitza edo bitarteko zerbait. Aukeran idatz daitezke:
Berria botoia sakatu.
Hasi botoia klikatu. Goiko enboloaren oszilazioak behatzen dira, alegia, mikrofonoa, eta anplitude maximoarekin oszilatzen duenean, bi uhinak fasean daude (edota erdialdeko bi uhinen muturreko puntuak bat bera direnean). Maximo bat aurkitzen badugu, beso irristakorraren posizioa idatzi. Ondoren, beso irristakorrarekin maximo gehiago ere aurki daitezke eta egiaztatu maximo kontsekutibo biren arteko distantzia uhin-luzera erdia dela: λ/2. Egiaztatu soinuaren abiadura: v=l·f |
Saguarekin, eraman ezazu zirkulu gorria ezker-eskuin, beso irristakorra kokatzeko.