Dinamika |
Marruskadura-indarra Irristatzearen marruskadura Koefiziente zinetikoa neurtzen (I) Koefiziente zinetikoa neurtzen (II) Koefiziente zinetikoa neurtzen (III) Marruskadura-indarra plano inklinatuan
Koefiziente estatikoa neurtzen Habe bat, euskarri mugikor bitan etzanda Xafla bat, gurpil birakor bitan etzanda. Bloke bi elkarren gainean |
||||||
Orri honetan ere marruskadura-indarra aztertzen da, bloke batek plano horizontal batean irristatzen duenean, baina adibide honek duen berrikuntza da, planoaren erreakzioa ez dela konstantea, aplikatutako indarraren angeluaren araberakoa baizik. Demagun bloke bat, m masaduna, plano horizontal batean etzanda. Aplika diezaiogun T indar bat, baina ez horizontalki, θ angelua osatzen baizik. Zenbat balio beharko du indar horrek blokea mugitzen hasteko? Are gehiago, zein da θ angelu egokiena aplikatutako indarra minimoa izan dadin?
Planoa horizontala denean, erreakzioa, edo N indar normala, eta blokearen mg pisua berdinak direla pentsatzea oso akats arrunta da. Akats bera ere gertatzen da planoa inklinatua denean, erreakzio normala eta pisuaren osagai normala (mgcosθ) berdinak direla uste izatea. Izan ere, orri honetako adibidean horixe aztertuko dugu, planoaren N erreakzioa gainontzeko indarren menpekoa dela. Esperimentua deskribatzeaEsperimentu honetan gehien interesatzen zaigun atala oreka-baldintza da, alegia, blokea planoaren gainean geldi dagoenean, eta ez zaigu horrenbeste interesatzen irristatzen ari deneko egoera, besteak beste, kalkuluak konplikatuagoak direlako. Hala ere, higiduraren ekuazioak idatziko ditugu.
Irudika ditzagun blokeak jasaten dituen lau indarrak:
Oreka-baldintzak honela idazten dira: Tcosθ -Fr=0 Blokea irristatzen hasten denean marruskadura-indarra maximoa da, alegia Fr=μsN. Hemen μs marruskadura-koefiziente estatikoa da, eta N planoaren eta blokearen arteko indarra, baina N=mg -Tsinθ
Izan ere, lortutako funtzio horrek minimo bat dauka: horixe da, zein angeluz tiratu behar den blokea arrastaka eramateko ahal den indar gutxienarekin. Horri deitzen diogu angelu egokiena, beste edozein angelurekin indar gehiago behar delako. Angelu hori kalkulatzeko T funtzioa deribatu behar da θ-rekiko eta zerora berdindu:
Eta emaitza da, blokea irristatzen hasteko aplikatu behar den T indar minimoa:
Blokea irristatzen hasi orduko marruskadura-indarra gutxitu egiten da, μk marruskadura-koefiziente zinetikoa μs koefiziente estatikoa baino txikiagoa izan ohi delako. Honako simulazioan zenbakizko balio arbitrario bat aukeratu da μk=0.9 μs.
Dinamikaren ekuazioak aplikatu behar dizkiegu blokeari eta poleatik eskegita dauden pisuei.
Beraz, azelerazioa aldakorra denez, orduan blokearen posizioa kalkulatzeko, denboraren menpe, ekuazio diferentziala osorik ebatzi behar da. Hasierako baldintzak: t=0, x=x0, v=0. Ekuazio diferentziala ebazteko esaterako prozedura numerikoak erabil daitezke. SaiakuntzaIdatzi behar da:
Berria botoia sakatu. Sokatik tiratzeko, sokaren eskuin muturrean pisuak eskegi behar dira: saguaren ezkerreko botoiarekin pisua jaso, botoia sakatuta mantenduz eraman polearen eskuinaldera eta eskegitzeko botoia askatu. Daukagun pisu-multzoarekin, ahalik eta gehien hurbildu behar gara marruskadura-indarraren mugako baliora, alegia msN, edo blokea irristatzen hasten deneko indarrera. 16 pisu dauzkagu, lau motatakoak:
Marruskadura-indarraren balio maximora ahalik eta gehien hurbiltzeko honelako prozedura jarrai daiteke:
Marruskadura-indarraren balio maximora, msN, ahalik eta gehien hurbiltzen den balioa hau da: (gainetik hurbilduta) T=(500+100+5)·10.0/1000 =6.05 N Grabitatearen azeleraziotzat g=10.0 m/s2 hartu da: Gorde botoia sakatu, eta datu-bikotea idatzita gordetzen da (angelua, tentsioa) applet-aren ezker aldeko testu-zutabean Grafikoa botoia sakatu. Marra urdin batek adierazten du T tentsioa angeluaren menpe, alegia sokak horizontalarekin osatzen duen angelua blokea irristatzen hasten den unean:
Grafikoan bertan ere, tentsio minimoko angelua seinalatzen da, hau da, zein angeluz tiratu behar den blokea arrastaka eramateko ahal den indar gutxienarekin. θmín=arctan(μs) Emaitza "esperimentalak" puntu gorriez adierazten dira grafikoaren gainean. Puntu gorriak marra urdinetik hurbil badaude, prozedura esperimentala "ondo" egin dela esan nahi du, alegia marruskadura-indarraren balio maximora, msN, ahalik eta gehien hurbildu garela. Emaitza esperimental bat egiaztatzeko, esaterako θ=30º angelurako, kalkula dezagun T-ren balio zehatza:
Applet-aren goiko eta ezkerreko aldean blokeak jasaten dituen indarrak irudikatzen dira: Ohar bedi plano horizontalaren N erreakzioa ez dela blokearen mg pisuaren berdina, eta ez dela konstantea, T tentsioaren edo sokaren θ angeluaren menpekoa baizik. |
Berria botoia sakatu eta pisuak saguarekin eskegi sokaren eskumako muturrean.
|
||
Marruskadura-indarraBlokeak jasaten dituen indarrak lau dira:
Oreka-baldintzak honela idazten dira: Tcosθ -Fr=0 Sokaren T tentsioa emanda kalkula daitezke, planoak blokeari egiten dion erreakzioa (N), eta marruskadura-indarra (Fr ). N =mg -Tsinθ Planoak blokeari egiten dion N erreakzioa anulatzea posiblea da, hau da, blokea altxatu egin daiteke, baldintza hau betetzen bada: Tsinθ≥mg. Bestalde, ez bada altxatzen, N>0 eta orduan Fr marruskadura-indarrak bi balio izan ditzake:
Hemen μs marruskadura-koefiziente estatikoa da. Saiakuntza:Idatzi:
Grafikoa botoia sakatu. Grafikoaren ardatz horizontalean, alegia angelua, lauki txiki gorri bat dago eta saguarekin ezker-eskumara desplaza daiteke angelua finkatzeko. Laukitxoa mugitzean, programak, aukeratutako θ angeluaren arabera, marruskadura indarra ematen du applet-aren goiko eta ezkerreko erpinean idatzita: fr=Fr/mg Planoak blokeari egiten dion N erreakzioa anulatu ez dadin, hau da, blokea altxa ez dadin, indarra/pisua idazterakoan, T/mg , unitatea baino txikiagoa izan behar da. Applet-aren goiko eta eskumako erpinean, blokeak jasaten dituen indarrak irudikatzen dira, eta blokeak irristatzen duen ala orekan dagoen erabakitzen da. Grafikoan hiru kurba adierazten dira θ angeluaren menpe, 0º eta 90º tartean:
Kalkula dezagun, marruskadura-indarrak izan ditzakeen bi funtzio posibleak: f·cosθ eta μs(1-f·sinθ), zein θ angelutan ebakitzen diren: f·cosθ =μs(1-f·sinθ) Lehenik, ekuazio osoa cosθ,-z zatitu. Ondoren honako erlazioa ordezkatu: 1/cos2θ=1+tan2θ. Eta azkenik x=tanθ ordezkatuz honako ekuazioa geratzen da: Atal biak karratura berretuz bigarren graduko ekuazioa geratzen da eta hona hemen bere soluzioak:
Hiru kasu gerta daitezke:
1 adibidea:
2 adibidea:
3 adibidea:
|
Saguarekin, lauki txiki gorria desplazatu angeluen ardatzean ezkerrera eta eskumara.
Sütt D. Elementary discussion of an optimization problem concerning friction. Physics Education 29 (4) July 1994, 249-252
van den Berg W. The best angle for dragging a box. The Physics Teacher, Vol. 38 Nov. 2000, pp. 506-508