Pendulu bikoitza

prev.gif (1231 bytes)home.gif (1232 bytes)next.gif (1211 bytes)

Oszilazioak

Osziladore akoplatuak
Bi akoplatuta
Hiru akoplatuta
Katea monoatomikoa
Bibrazioen
modu normalak
Katea diatomikoa
Bi malgukitan
eskegitako hagatxoa
Wilberforce-pendulua
marca.gif (847 bytes)Pendulu bikoitza
Malguki-Pendulua
Oszilazioetatik
uhinetara
Luzera ezberdineko
pendulu ez akoplatuak
Higiduraren ekuazioak

Bibrazio-modu normalak

Pendulu biak berdinak direnean

Saiakuntza

Erreferentzia

 

Orri honetan osziladore akoplatu bi aztertzen dira, pendulu bikoitza izenekoak. Aurretik ikusitako bi orritan bezalaxe, “bi osziladore akoplatuta” eta “Wilberforce-pendulua”, higiduraren ekuazioak ebatziko ditugu, oszilazioen bi modu normalen maiztasunak lortuko ditugu, eta kalkulatuko dugu, zeintzuk izan behar diren hasierako baldintza konkretuak sistemak oszilazio-modu normal garbi bat deskriba dezan.

Ezkerreko irudiak pendulu bikoitza erakusten du. Berez, bi pendulu sinple dira, l1 eta lluzeradunak eta  m1 eta m2 masadunak. Aldiune konkretu batean, bi hariek θ1 eta θ2 angeluak osatzen dituzte norabide bertikalarekiko.

 

Higiduraren ekuazioak

Sistemaren energia bi partikulen energia zinetikoa eta energia potentzialen batura da

Har dezagun energia potentzialaren jatorria lehen penduluaren artikulazio-puntuan (O). Hona hemen energia potentzialaren adierazpena:

Ep= -m1·gl1cos θ1 -m2g(l1cos θ1+l2cos θ2)

Lehen partikularen abiadura hau da: v1=l1·dθ1/dt (abiadura angeluarra bider zirkunferentziaren erradioa), eta hona hemen bere osagai cartesiarrak:

Bigarren partikularen abiadura, lehen partikularekiko, hau da: v2=l2·dθ2/dt. (lehen bezala, abiadura angeluarra bider zirkunferentziaren erradioa), eta hona hemen bere osagai cartesiarrak:

Baina bigarren partikularen abiadura, O puntuan finkatutako erreferentzia sistema inertzialarekiko, bi abiaduren batura da:

Bi partikulen abiaduren moduluak kalkula ditzakegu, eta energia zinetiko totala honela adieraz daiteke:

θ1 eta θ2 angelu txikietarako murrizten badugu ebazpena, ekuazioak sinplifikatu egiten dira. cosθ funtzioaren Taylor-en seriezko garapena burutzen badugu eta lehen bi terminoak soilik hautatu:

Hurbilketa horrekin, energia potentziala honela adieraz daiteke:

Eta hurbilketa horrekin, energia zinetikoa honela adieraz daiteke:

Lagrange-ren ekuazioek bigarren ordenako bi ekuazio diferentzialeko sistema ematen dute. Sistemaren lagrangearra honela definitzen da: L=Ek-Ep (eta denborarekiko deribatuaren ikurra laburtzen badugu: ):

Hona hemen higiduraren ekuazioak:

Ekuazio diferentzial horiek deribatzen baditugu bi aldiz denborarekiko, honela bihurtzen dira:

Lau ekuazioen artean θ2 elimina daiteke, eta laugarren ordenako ekuazio bat lortzen da θ1-en menpe:

Froga ditzagun honelako itxurako soluzioa:

θ1=Asin(ωt)+Bcos(ωt) o bien, θ1=Asin(ωt+φ)

Soluzio horren (θ1-en) bigarren eta laugarren deribatua kalkulatuz, eta laugarren ordenako ekuazio diferentzialean berriro ordezkatuz, ekuazio birkoadratu bat geratzen da ω-ren menpe:

Ekuazio horren bi soluzio errealak (ω1 eta ω2) bibrazio-modu normalen maiztasunak dira:

Orokorrean, θ1(t) angeluaren soluzio orokorra ez da froga-soluzio horietako bat izaten, bibrazio-modu normal bien konbinazioa baizik.

θ1(t)=A1sin(ω1t)+ B1cos(ω1t)+ C1sin(ω2t)+ D1cos(ω2t)

Eta berdin θ2-rentzat:

θ2(t)=A2sin(ω1t)+ B2cos(ω1t)+ C2sin(ω2t)+ D2cos(ω2t)

Abiadura angeluarrak honela idatz daitezke:

Agertzen diren zortzi koefizienteak A1 , A2, B1 , B2, C1 , C2, D1 eta D2, erlazionatuta daude. Kalkula dezagun θ2-ren bigarren deribatua denborarekiko eta θ1-en bigarren deribatua denborarekiko eta ordezka ditzagun higidura-ekuazioetako batean.

Hortik lau erlazio ateratzen dira:

Has-baldintzek lau koefizienteen balioak determinatzen dituzte: A1, B1, C1 eta D1 . Hortaz, gainontzeko koefizienteak, A2, B2, C2 eta D2 , aurreko erlazio horietatik kalkulatzen dira.

Esaterako, desplaza dezagun lehen pendulua norabide bertikalarekiko θ10  angelua, eta bigarren pendulua θ20. Ondoren, t=0 aldiunean, aska ditzagun, pausagunetik abiatuta: 1/dt=0, 2/dt=0.

Honako lau ekuazioko sistema ebatzi behar da eta, gainera, lehen lortutako lau erlazioak.

θ10 =B1+D1
0=ω1·A1+ ω2·C1
θ20
=B2+D2
0=ω1·A2+ ω2·C2

Sistema horren soluzioa hau da:

A1=C1=A2=C2=0

eta

Beraz, bi penduluen posizioa denboraren menpe idatz daiteke:

θ1(t)=B1cos(ω1t)+ D1cos(ω2t)
θ2
(t)=B2cos(ω1t)+D2cos(ω2t)

  

Bibrazio-modu normalak

  • Lehen modu normala lortzeko, ω1 maiztasun angeluarrekoa, D2=0 izan behar da, eta horretarako, penduluen hasierako angeluek honako erlazioa izan behar dute:

B110, B220

Kasu horretan, bi penduluen posizioa denborarekiko honela idatz daiteke:

  • Bigaren modu normala lortzeko, ω2 maiztasun angeluarrekoa, B2=0 izan behar da, eta horretarako, penduluen hasierako angeluek honako erlazioa izan behar dute:

D220, eta D110

Kasu horretan, bi penduluen posizioa denborarekiko honela idatz daiteke:

 

Pendulu biak berdinak direnean

Pendulu biak berdinak direnean, m1=m2 eta l1=l2 . Orduan, bibrazio-modu normalen maiztasunek, ω1 eta ω2 , oso adierazpen laburra dute:

Eta B2, B1, D2 eta D1 koefizienteek:

Oso interesgarria da, esaterako, θ20=0 kasua. Lehen pendulua desplazatzen da norabide bertikalarekiko θ10 angelua eta askatu egiten da, bigarren pendulua bertikal utzita:

Bi penduluen higidura ekuazioak honakoak ateratzen dira:

Ondorengo irudiak erakusten du lehen penduluaren posizioa denboraren menpe: θ1(t) gorriz eta, urdinez, bere anplitude modulatua:

Ondorengo irudiak erakusten du bigarren penduluaren posizioa denboraren menpe: θ2(t) gorriz eta, urdinez, bere anplitude modulatua:

  • Lehen modu normala lortzeko, ω1 maiztasun angeluarrekoa, D2=0 izan behar da eta, horretarako, hasierako angeluen erlazioa honakoa izan behar da:

B220, eta B110

Hona hemen bi penduluen posizioak denboraren menpe:

 

  • Bigarren modu normala lortzeko, ω2 maiztasun angeluarrekoa, B2=0 izan behar da eta, horretarako, hasierako angeluen erlazioa honakoa izan behar da:

D220, eta D110

Hona hemen bi penduluen posizioak denboraren menpe:

 

Saiakuntza

Aukeran idatz daitezke:

  • Azpiko partikularen masa, m2 kilogramotan, Masa 2 kontrolean idatziz.

  • Gaineko partikularen masa finkotzat hartzen da: m1=1 kg.

  • Azpiko penduluaren luzera, l2 , metrotan, Luzera 2 kontrolean idatziz.

  • Gaineko penduluaren luzera finkotzat hartzen da: l1=1 m.

Berria botoia sakatu datuak onartzeko. Ondoren aukeran idatz daitezke:

  • Gaineko penduluaren hasierako posizioa, θ10, gradutan, Angelua 1 desplazamendu-barrari saguaz eragiten.

  • Azpiko penduluaren hasierako posizioa, θ20, gradutan, Angelua 2 desplazamendu-barrari saguaz eragiten.

Hasi botoia sakatu.

Leihatilaren ezkerraldean, pendulu biak oszilatzen ikusten dira eta, justu azpian, idatziz ikusten dira t denbora, eta bi penduluek uneoro norabide bertikalarekiko osatzen dituzten angeluak, fi1 eta fi2 izenekin.

Eskumako aldean, grafikoki adierazten dira bi penduluen angeluak, θ1 eta θ2, denboraren menpe.

Leihatilaren goiko eta eskumako erpinean, idatziz erakusten da penduluaren energia totala. Ikus daitekeenez, konstante mantentzen da higidura osoan zehar.

stokesApplet aparecerá en un explorador compatible con JDK 1.1.

Erreferentzia

Lee S. M. The double-simple pendulum problem. Am. J. Phys. 38 (1970) pp. 536-537