Oszilazioak |
Osziladore akoplatuak
|
Higiduraren ekuazioak | ||||
Higiduraren ekuazioakDemagun malgukiaren konstante elastikoak kx balio duela translaziozko oszilazioetarako eta kq tortsiozko oszilazioetarako. Dei diezaiogun x malgukiaren desplazamendu bertikalari oreka posiziotik neurtuta, eta dei diezaiogun q posizio angeluarrari. Bi oszilazio-moduen arteko akoplamenduak honelako funtzio lineala betetzen du: εxq /2, eta ε-ri akoplamendu-konstante deritzo. Sistemaren energiak bost atal ditu: zilindroaren translaziozko energia zinetikoa, errotaziozko energia zinetikoa, malgukiaren x deformazio linealari dagokion energia potentziala, θ tortsioari dagokion energia potentziala eta, azkenik, akoplamendu energia:
Lagrange-ren higidura-ekuazioek bigarren ordenako
ekuazio diferentzial bi ematen dituzte. Definizioz sistemaren Legrangearra
hau da: L=Ek-Ep,
eta deribatuen adierazpena egokituz: Honela idatz daiteke Lagrangearra: Hortik abiatuz: Higiduraren ekuazioak hauek dira:
Akoplamendu-terminorik ezean, ε=0 , ekuazioek bi Higidura Harmoniko Sinple deskribatzen dituzte eta maiztasun angeluarrak:
Elimina dezagun x bi ekuazio diferentzialeko sisteman:
Froga ditzagun honelako itxurako soluzioak: θ=A·sin(ωt)+ B·cos(ωt) Horretarako, ordezka dezagun soluzio hori θ-ren menpeko eta laugarren ordenako ekuazio diferentzialean. Ekuazio birkoadratu bat lortzen da:
Ekuazio horren soluzio erreal biak (ω1 eta ω2 ) bibrazio-modu normal bien maiztasun angeluarrak dira:
Posizio angeluarraren soluzio orokorra denboraren menpe, θ(t), ez da bi soluzio horietako bat, bibrazio-modu normal bien konbinazio lineala baizik. θ(t)=Asin(ω1t)+ Bcos(ω1t)+ Csin(ω2t)+ Dcos(ω2t) Abiadura angeluarra honela adieraz daiteke:
Bestalde, x(t) posizioa kalkulatzeko, translazioa, ordezkatu behar dira θ(t) eta bere bigarren deribatua denborarekiko bigarren ordenako ekuazio diferentzialean, alegia, zilindroaren errotazioa deskribatzen duen ekuazio diferentzialean:
Hona emaitza:
Eta zilindroaren m.z-ren abiadura:
Hasierako baldintzek A, B, C, D koefizienteak determinatzen dituzte. Esaterako, t=0 aldiunean, desplaza dezagun zilindroa x0 distantzia behera eta eta bira dezagun θ0 angelua. Ondoren, eta pausagunetik abiatuta (dx/dt=0, dθ/dt=0), zilindroa askatu egiten da: Hasierako baldintzetatik A, B, C, D koefizienteak determinatzeko, lau ekuazioko sistema ebatzi behar da:
Eta hortik ateratzen dira: A=C=0
Beraz, hona hemen Wilberforce-penduluaren x posizioa, θ angelua eta bi abiadurak (translaziozkoa dx/dt eta errotaziozkoa dθ/dt) denboraren menpe adierazita:
Bibrazio-modu normalak
Bi maiztasunak berdinak direneanZilindroaren inertzia-momentua, I, alda daiteke, bi esferatxoak zilindrora hurbilduz eta urrunduz. Dei diezaiogun d esferatxoetatik zilindroaren ardatzeraino dagoen distantziari. Horrela lor daiteke, esaterako, penduluak translazioz burutzen dituen oszilazioek eta tortsioek maiztasun berdinak izatea w =wx=wq Kasu horretan, bibrazio-modu normalen maiztasunek (ω1 eta ω2) oso adierazpen sinpleak dituzte: Oso interesgarria da x0=0 kasua, alegia zilindroa pixka bat biratu, θ0 angeluraino, eta askatu. Koefizienteek balio dute: B=D=θ0/2. Eta higiduraren ekuazioak hauek dira:
Adibidea:
Translaziozko oszilazioen maiztasun angeluarra:
Tortsiozko oszilazioen maiztasun angeluarra hau da: wq2 = kq /I, baina aldakorra denez, horrela kalkulatu behar da:
I alda dezakegu, esferatxoak ardatzerantz hurbilduz eta urrunduz. Beraz, tortsiozko oszilazioen maiztasuna hau da:
Esate baterako, d=3.5 cm = 0.035 m. bada, orduan inertzia-momentua I=1.3633·10-4 kg·m2 eta tortsiozko oszilazioen maiztasuna: wq = 6.489 rad/s Eta bi oszilazio-modu normalen maiztasunak: ω1=6.569
rad/s Esaterako, zilindroaren hasierako posizioa x0= -0.04 bada, orduan, lehen oszilazio-modu garbia ikusteko, honako angelua eman behar diogu hasieran: θ0= -4.20 rad= -240.7º Eta bigarren oszilazio-modu garbia ikusteko, honako angelua eman behar diogu hasieran: θ0= 1.20 rad= 68.8º Ondorengo applet-ean, saguarekin, esferen d distantzia alda daiteke, beraz, zilindroaren I inertzia-momentua. Horrela, oszilazioen bi maiztasunak (desplazamenduarena eta tortsioarena) berdinak izatea lor daiteke. Leihatilan idatzita agertzen dira bi maiztasunak, wx azpian eta wq gainean. Eta bi maiztasunak berdinak izatea lortzen duen d distantziaren balioa hau da:
Kasu horretan inertzia-momentua: I=1.45·10-4 kg m2 Eta maiztasun angeluarrak: wx= wq = 6.284 rad/s. Oszilazio-modu normal bien maiztasunak, hauek dira: ω1=6.433
rad/s Zilindroaren hasierako posizioa x0= -0.04 bada, orduan, lehen oszilazio-modu garbia ikusteko, honako angelua eman behar diogu hasieran: θ0= -2.18 rad= -124.6º Bigarren oszilazio-modu garbia ikusteko, honako angelua eman behar diogu hasieran: θ0= 2.18 rad= 124.6º Honako kasu hau ere interesgarria da: x0=0 eta θ0≠0, esate baterako, θ0=0.70 rad=40º θ(t)=20(cos(ω1t)+ cos(ω2t))
gradutan
Energiaren ikuspegiaOndorengo applet-ean, eskumako aldean, tarta-itxurako diagrama batek energiaren atal guztiak erakusten ditu: bi oszilazio-moduei (errotazioari eta translazioari) dagozkien energia zinetikoak eta energia potentzial elastikoak. Translaziozko oszilazioei dagozkien energiak:
Tortsiozko oszilazioei dagozkien energiak:
Akoplamendu energia: Leihatilaren goiko eta eskumako erpinean, programak energia totalaren balioa ematen du uneoro, zenbakiz. Pendulua higitzen ari den bitartean, energia totala konstante mantendu behar da. SaiakuntzaBerria botoia sakatu. Saguarekin, zilindroaren ondoko zirkulu gorria mugi daiteke: ardatzerantz hurbilduz, inertzia-momentua gutxitzeko eta urrunduz, inertzia-momentua handitzeko. Berarekin batera, posizio simetrikoan, beste esferatxoa ere mugitzen da (urdina). Aukeran idatz daitezke:
Hasi botoia sakatu. Wilberforce-pendulua mugitzen ikusten da: batetik, gora eta behera oszilatzen du eta, bestetik, tortsioz ere oszilatzen du. Bestela, adierazpen grafikoa ikus daiteke:
Esperimentu berri bat abiatzeko, eta parametro berriak onartzeko, Berria botoia sakatu beharra dago. |
Saguarekin, borobiltxo gorria desplaza ezazu inertzia-momentua aldatzeko.
Berg R. H, Marshall T. Wilberforce pendulum oscillations and normal modes. Am. J. Phys. 59 (1) January 1991, pp. 32-38.