Zinematika |
Higidura kurboa Magnitude zinematikoak Tiro parabolikoa Higidura konposatuak Kanioi bat apuntatzea itu finko bati jotzeko Hegazkin batetik itu mugikorra bonbardatzea
Irismen maximoa plano horizontalean Irismen maximoa plano inklinatuan Bestelako maximo batzuk Jaurtigai batekin itu mugikor bat jotzea Gurpil batetik askatzen den buztin-zatia Tiro parabolikoa eta higidura zirkularra Torpedo bat itsasontzi baten atzetik |
Saskibaloiaren neurriak | |||||
Orri honetan saskibaloiko jaurtiketak aztertuko dira, jolas eta kirol ezaguna, baina oinarrizko ezaugarri fisikoen ikuspegitik. Aurrez aurreko tiroak baino ez ditugu aztertuko, ikuspegi fisikotik deskribatzeko errazenak, tiro parabolikoaren ekuazioak soilik erabili behar direlako, izan ere, airearen marruskadura eta baloiaren errotazioaren efektuak ere arbuiatuko dira.
Saskibaloiaren neurriakOndorengo irudian saskibaloi zelaiaren erdia erakusten da, eta dagozkion arauzko neurriak. Neurri guzti horietatik, saskiratzeak lortzeko, honako hauek soilik dira interesgarriak:
Tiro parabolikoaren ekuazioakIrudiak erakusten duen bezala, koordenatu sistemaren jatorria baloiaren jaurtiketa-posizioan bertan kokatuko da. Uztaiaren zentroa h altueran dago eta baloiaren hasierako posiziotik L distantziara. Lehenengo, baloia partikulatzat kontsideratuko dugu, koordenatuen jatorritik jaurtitzen dena hasierako v0 abiaduraz eta θ0 angeluaz horizontalarekiko. Baloiaren mugimendua bi higiduren konposaketa da: bata, higidura uniformea X ardatz horizontalean eta bestea uniformeki azeleratua Y ardatz bertikalean. Dagokion ekuazio-multzoa honakoa da:
Posizioaren ekuazio parametrikoetatik, x(t) y(t), t denbora eliminatuz ibilbidearen ekuazio esplizitua lortzen da: Jaurtiketaren abiadura eta angelua Jaurtiketa uztaiaren zentrotik pasatzea nahi bada: x=L, y=h.
Abiadura-bektorearen angelua
Baina, Orduan v abiadura-bektoreak osatzen duen θ angelua horizontalarekiko, t denboraren menpe adierazi beharrean pilotaren x eta y posizioen menpe berridatz daiteke: Jaurtitzeko angelu minimoa
Beraz, v20 halabeharrez positiboa denez, jaurtiketaren θ0 angeluak tarte honetan egon behar du: alegia, ezin du edozein angeluk balio. Bestalde, baloia uztaitik pasa dadin, ibilbidearen alde beherakorrean gertatu behar du, goitik behera, irudiak erakusten duen bezala: Hau da, pilota uztaiaren zentrotik pasatzean, x=L, y=h , v abiadura-bektoreak horizontalarekiko θe angelua osatzen du:
Baina θe angelu negatiboa izan behar da (horizontala baino beherago) eta bere tangentea ere negatiboa da, hortaz:
Beraz, jaurtiketaren θ0 angeluak honako tartean egon behar du:
Hemen R pilotaren erradioa da eta Da uztaiaren diametroa. Beraz, 2R=25 cm eta Da=45 cm direnez, pilota uztaian zehar pasa dadin, pilotaren v abiadura-bektoreak horizontalarekiko osatzen duen θe angelua gutxienez 33.7º-koa izan behar da, balio absolutuan. Horrek jaurtiketaren θ0 angelua gehiago murrizten du, eta angelu bien arteko erlazioa hau da:
Hemen θ0L da, jaurtitzaileak baloiari eman behar dion θ0 angelu minimoa, baloia gero uztaian zehar, eta uztaia ukitu gabe, pasatzeko. Beraz, jaurtitzaileak θ0L angelu horrekin edo handiagoarekin jaurti behar du baloia saskiratu ahal izateko. Hasierako abiadura minimoaBerriz ere aztertuko dugu hasierako v0 abiaduraren adierazpen grafikoa jaurtiketaren θ0 angeluaren menpe:
Kurba horrek minimo bat duela ikusten da. Minimo horretan, jaurtiketaren θ0m angelu baterako v0m abiadura lortzen da. Kalkula dezagun zein θ0m angelurako den minimoa jaurtiketaren v0 abiadura:
Eta hemen θ0 angelua bakan daiteke: -2sin2θ0+2(h/L)sinθ0·cos θ0+1=0
θ0m angelua beste modu batean adieraz daiteke, honako erlazioak erabiliz:
Azken adierazpen horretan, tanα ezaguna bada bigarren graduko ekuazioa ebatz daiteke tan(α/2)-ren menpe eta emaitza positiboa aukeratu:
Hemendik tan(α/2) ezagutuz, lehenengo adierazpenean tan(45º+α/2) kalkula daiteke, eta zenbait sinplifikazio egin ondoren, honako emaitza hau lortzen da:
Orduan, θ0m ezagututa, hasierako abiaduraren balio minimoa kalkula daiteke, v0m , eta horretarako honako erlazioa ordezkatu behar da: 1+tan2θ=1/cos2θ
Beraz, jaurtiketaren angelua edozein izanik ere, baloia uztaitik sartzeko, hasierako v0 abiadura v0m balio minimoa baino handiagoa izan behar da. Adibidea:Baloia honako posiziotik jaurtitzen da: L=3 m uztaiaren zentrotik eta 2.05 m lurretik, edo h=3.05-2.05=1 m uztaiaren azpitik. Lehenik, jaurtitzeko angelu minimoa kalkulatzen da:
SaiakuntzaBaloiaren zentroaren hasierako posizioa idatzi:
Irudiko ardatz koordenatuak: Y ardatza uztaiaren zentrotik pasatzen eta X ardatza lurra da. Baloiaren zentroaren posizioa (x0, y0) ardatz horiekiko adierazten dira. Baloiaren hasierako posizioa finkatuta, uztairainoko distantzia deduzitzen da: L=x0 da eta altuera h=3.05 - y0. Applet-aren eskumako aldean grafikoki adierazten da hasierako v0 abiadura, jaurtiketaren θ0 angeluaren menpe. Marra gorriak adierazten du θ0 angelu posibleetarako zehazki zein v0 abiaduraz jaurti behar den baloia, uztaiaren zentrotik pasatzeko. Grafikoaren gainean zirkulu txiki eta urdina dago; saguarekin mugiarazi behar da:
Gero hasi botoia sakatu. Applet-aren ezkerraldean, baloiaren ibilbidea erakusten da gorriz eta uztaiaren sekzioa bi puntu beltzez. Egiazta bedi baloia uztaiaren zentrotik pasatzen dela, baloiaren hasierako baldintzak (v0, θ0) kurba gorriaren gainean daudenean, eta bestela ez dela uztaian sartzen. |
Jaurtiketaren abiadura eta angelua aukeratzeko, saguarekin zirkulu txiki urdina mugitu behar da
Errore-tarteaAurreko atalean suposatu da baloia jaurtitzen den tokitik uztaiaren zentrora L distantzia eta h altuera dagoela, eta ibilbide posiblea bakarra dela. Honakoan ikusiko da, baloia uztaiaren diametroa baino txikiagoa denez, jaurtitzerakoan v0 abiaduran eta θ0 angeluan tolerantzia dagoela, alegia badagoela θ0 angeluaren tarte bat edo v0 abiaduraren tarte bat, saskiratzea lortzen duena, baina tarte horiek baloiaren hasierako posizioaren menpe aldatzen dira. Hasiera batean, pentsa liteke baloiaren posiziorako errore-tartea dela, hain zuzen, baloiaren diametroaren eta uztaiaren diametroaren arteko diferentzia, baina baloia ez da uztaian bertikalki sartzen θe angelua osatuz baizik.
ΔL (gorriz marraztuta) errore tartea da, baloia jaurtitzen den tokitik uztaiaren zentrora dagoen L distantzia horizontalean. Errore tartea nulua da ΔL=0 denean, hau da,
Lehen azaldu den bezala, baloiaren v abiadurak horizontalarekin osatzen duen θe angelua 33.7º baino handiagoa izan behar da, bestela baloiak uztaian joko du nahitaez.
Errore-tarte bi horiek ibilbide egokiena aukeratzeko lagungarriak dira: jaurtiketa konkretu batean, baloia zentrotik pasarazten duten θ0 angelua eta v0 abiadura zehatzekin jaurti beharrean, errore-tartea handia bada, jaurtitzaileak askatasun-tarte handia izango du, eta angelu eta abiadura zehatzekin jaurti ez arren, horien antzekoekin jaurtita ere saskiratzea lor dezake. Adibidea:Demagun aurreko ataleko adibidean bezala: h=1 m eta L=3 m.
SaiakuntzaBaloiaren hasierako posizioa aukeratzen da:
Irudiko ardatz koordenatuak: Y ardatza uztaiaren zentrotik pasatzen eta X ardatza lurra da. Baloiaren zentroaren posizioa (x0, y0) ardatz horiekiko adierazten dira. Baloiaren hasierako posizioa finkatuta, uztairainoko distantzia deduzitzen da: L=x0 da eta altuera h=3.05 - y0. Applet-aren eskumako aldean grafikoki adierazten da marra gorri batez hasierako v0 abiadura, jaurtiketaren θ0 angeluaren menpe, baloia uztaiaren zentrotik pasatzeko, eta alboan urdin argiz v+(θ0) eta v-(θ0) errore-tartearen eskualdea. Grafikoaren gainean, saguarekin zirkulu txiki eta urdina mugiarazten da:
Gero hasi botoia sakatu. Applet-aren ezkerraldean, baloiaren ibilbidea erakusten da gorriz eta uztaiaren sekzioa bi puntu beltzez. Hasierako baldintzen arabera (v0, θ0), alegia zirkulu urdinaren posizioaren arabera, egiazta bedi baloia uztaiaren zentrotik pasatzen dela, zirkulu urdina justu kurba gorriaren gainean dagoenean, uztaia ukitu gabe saskiratzen dela eskualde urdin argian dagoenean eta bestela uztaian jotzen duela edo ez dela sartzen. |
Jaurtiketaren abiadura eta angelua aukeratzeko, saguarekin zirkulu txiki urdina mugitu behar da
Brancazio P. J. Physics of basketball. Am. J. Phys. 49 (4) April 1981. pp. 356-365
Savirón J. M. Problemas de Física General en un año olímpico. Editorial Reverté (1984), págs. 113-157.