Elektromagnetismoa |
Eremu elektrikoa Coulomb-en legea Franklin-en motorea
Karga-bikote baten eremu eta potentziala Dipolo elektrikoa Zuzenki kargatua. Gauss-en legea. Kelvin-Thomson-en eredu atomikoa Faraday-ren kubeta. Eroaleak Van de Graaff-en generadorea Eroaleak (II) Eroale batean induzitutako karga Esfera eroalea eremu uniforme batean Pendulu batez kondentsadore bat deskargatzen Irudien metodoa |
Eremuaren
kontzeptua
Indarraren eta Eremuaren arteko erlazioa |
|||
Coulomb-en legeak partikula kargatu biren arteko indar elektrikoa deskribatzen du. Partikulen kargak Q eta q badira eta euren arteko distantzia r bada: F indarra erakarlea da karga biek kontrako zeinua badute eta aldaratzailea zeinu bera badute.
Eremuaren kontzeptuaSarritan erosoagoa izaten da imajinatzea karga batek bere inguruko espazioan propietate bat aldatzen duela. Demagun adibidez, Q karga bera bakarrik dagoela, eta beraz q karga P puntutik kendu egin dugula. Egoera horretan esan ohi da Q kargak bere inguruan (beraz P puntuan ere bai) "eremu elektrikoa" sortzen duela. Gero P puntuan berriro q karga kokatzen bada, imajina daiteke eremu horrek, Q kargak sortutakoak alegia, indarra egiten diola q kargari.
Eremuaren unitateak sistema internazionalean N/C dira. Irudian erakusten da P puntuan Q kargak sortutako eremu elektrikoa Q positiboa edo negatiboa den kasu bietan.
Energia potentzialaMasa biren arteko erakarpen-indarra kontserbakorra da, eta modu berean froga daiteke karga biren arteko interakzioa ere kontserbakorra dela. Indar kontserbakor batek egindako lana funtzio baten amaierako eta hasierako balioen menpekoa da soilik. Funtzio hau posizioaren menpekoa da soilik, eskalarra da eta energia potentzial deritzo. Q karga finko mantendu eta q desplazatuko dugu. Lan infinitesimala F indar-bektorearen eta dl desplazamendu-bektorearen arteko biderketa eskalarra da (dl q kargaren ibilbidearen tangentea da). dW=F·dl=F·dl·cosθ=F·dr. hemengo dr partikula kargatuaren, q-ren, desplazamendu infinitesimala da baina norabide erradialean soilik. Lan totala kalkulatzeko, hasierako A posiziotik amaierako B posiziora desplazatzean, integrala egin behar da rA eta rB distantzien artean, norabide erradialean soilik. W lan totalak berdin ematen du bide ezberdinak aukeratu arren A-tik B-ra desplazatzeko. Beraz, Q karga finkoak q kargari egindako F indarra kontserbakorra da. Eta hona energia potentzialaren adierazpena: Energia potentzialaren "zero" maila distantzia infinituan ezarri da: r=∞, Ep=0 Karga bien arteko indarra kontserbakorra izatean, eta beste indarrik ez badago, q partikularen energia totala (zinetikoa gehi potentziala) konstantea izango da bere ibilbidearen edozein puntutan. Potentzialaren kontzeptuaEremu elektrikoa definitu dugun bezalaxe, potentziala ere Q kargaren inguruko espazioko P puntuak duen beste propietate bat da. Potentziala, V, karga unitate positibo batek izango duen energia potentziala da, P puntuan kokatzen bada: V=Ep/q. Potentziala ere magnitude eskalarra da. Potentzialaren unitatea sistema internazionalean volta da (V).
Indarraren eta eremuaren arteko erlazioa
Eremuaren eta potentzial-diferentziaren arteko erlazioakAzter dezagun eremuaren eta potentzialaren arteko erlazioa: Irudian aurreko erlazioaren adierazpen geometrikoa erakusten da. Potentzial-diferentzia A eta B posizioen artean, eremuaren kurbaren azpian mugatutako azalera da. Eremua konstantea denean: VA-VB=E·d , hain zuzen, eskumako irudiko lauki ilunaren azalera. Eremu elektrikoa kontserbakorra da eta beraz bide itxi batean: V potentziala ezaguna bada, E eremua kalkulatzeko gradiente operadorea erabil daiteke:
Eremu elektrikoak egindako lanaEremu elektrikoak egiten duen lana q karga puntual bat desplazatzen denean, VA potentzialeko posiziotik VB potentzialeko beste posiziora: Irudian adierazten den bezala A posizioko potentziala altuagoa bada eta B posizioko potentziala baxuagoa bada:
|