Zeruko gorputzen dinamika |
Eguzki-Sistema Argiaren abiadura nola neurtu Ilargia Atwood-en makina
Marea-indarrak eragindako pendulua Mareen fenomenoa Grabitatearen azelerazioa Bidaia bat Lurraren barrutik Lurraren barrualdea ez da homogeneoa Erortzen ari den gorputz bat ekialdera desbideratzen da (I) Erortzen ari den gorputz bat ekialdera desbideratzen da (II) Meteorito batek Lurra jotzen du Nola neurtu G Lurraren forma |
Higiduraren ekuazioa | |
Higiduraren ekuazioaDemagun pendulu sinple bat osatzen dugula m masadun masa puntual batez eta l luzeradun soka batez. Har dezagun sokaren luzera finkoa dela, masarik ez duela eta espazio hutsean mugitzen dela. Penduluak θ angelua osatzen duenean norabide erradialarekiko, Lurrak m masadun partikula erakartzen du honako indarraz: Indar horren osagai tangentziala, Ft , honela idatz daiteke:
Aplika dezagun irudiko hirukian sinuaren teorema:
horrela lortzen da indarraren Ft osagai tangentziala adieraztea θ angeluaren menpe soilik:
Newton-en bigarren legearen arabera, indarraren osagai tangentziala da, masa bider azelerazioaren osagai tangentziala: at=l·d2θ/dt2.
hemen, β=l/R eta g=GM/R2, grabitatearen azelerazioa justu Lurraren gainazalean. Ekuazio diferentzial hori bigarren ordenakoa da eta prozedura numerikoez ebatz daiteke. Horretarako hasierako baldintzak finkatu behar zaizkio. Esaterako: t=0 aldiunean, θ=θ0 eta dθ/dt=0.
Penduluaren periodoaLurraren eta m masadun partikularen arteko indarra, alegia grabitatea, kontserbakorra da; horregatik partikularen energia totala konstantea da. Hasierako aldiunean, t=0, partikularen posizio angeluarra θ0 da eta geldi dago. Ondoren, t aldiunean, partikularen posizioa θ da eta bere abiadura angeluarra dθ/dt. Energia totala bi aldiuneetan berdina da: Ekuazio horretatik abiadura angeluarra bakan daiteke, dθ/dt.
Pendulua oreka-posiziotik pasatzen denean, q =0 eta ertz batera heltzen denean q =q0 . Bi posizio horien artean iragaten den denbora periodoaren laurdena da. Hortaz, periodoa hau da:
ekuazioa laburtzearren konstanteak bildu dira: γ=4β(1+β) Baldin θ0/2 txikia bada, honako hurbilketa egin daiteke: (1+x)-1/2≈1-x/2
Eta beraz, P periodoa honela berridatz daiteke kasu horretarako:
Integral eliptiko hori ezaguna da penduluaren periodoa kalkulatzeko, honako ordezkapena eginez:
Eta integralaren muturrak: pendulua ertz batean dagoenean q=q0, eta aldatutako aldagaia: j=p/2
Hemen P0 ordezkatu da pendulu sinple arrunt baten periodoa delako. Horrelako integral eliptikoak bibliografian aurki daitezke, eta emaitzak tauletan ematen dira. Ikusi Puig Adam, Calculo Integral. Editorial Biblioteca Matemática 1972 urtea, 97 or. Formula hori konparatzen bada penduluaren periodo orokorrarekin (ez bakarrik anplitudea txikia denean) ikusten da Lurra esferikoa izateak periodoa bidertu egiten duela honako faktore batez: 1/(1+β)-ren erro karratua. Eta β=l/R denez, positiboa, orduan periodoa laburtu egiten da. Adibidea: demagun β=l/R=0.5, eta pendulua hasieran desbideratzen dela q0=10º.
Kurtso honetan badago beste kapitulu bat, "Pendulua" izenekoa, eta bertako programa interaktiboak kalkulatzen du penduluaren periodoa edozein anplituderako eta baldintza ezberdinetan: esaterako q0=10º aukeratzen bada ematen du P/P0 = 1.0019. Periodo horri Lurraren esferikotasunaren efektua gehitzen badiogu, bidertu beharko dugu 1/(1+β)-ren erro karratuaz. Beraz, pendulu horren periodoa: Ekuazio diferentziala metodo numerikoez ebatzita (hurbilketarik gabe) honako emaitza lortzen da: P=49.33 min
SaiakuntzaAukeran idatz daitezke:
Hasi botoia sakatu. Pendulua mugitzen ikusten da. Bektore batek Lurraren erakarpen indarraren osagai tangentziala erakusten du. Leihatilaren goiko aldean honako datuak ematen dira idatziz uneoro:
|
Burko L. M. Effect of the spherical Earth on a simple pendulum. Eur. J. Phys. 24 (2003), pp. 125-130